Patron szkoły

prof. Adam Wodziczko to patron nasz…

Prof. Adam Wodziczko żył w latach 1887 – 1948 roku. Był polskim biologiem i botanikiem.

Uczęszczał do kilku gimnazjów: w Sanoku, Tarnowie, Krakowie i Jaśle, gdzie zdał maturę w roku 1906 z bardzo dobrym wynikiem. W latach 1906–1910 studiował nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Adam Wodziczko był pionierem nauki o ochronie przyrody w Polsce, teoretykiem i   działaczem ruchu ochrony przyrody. Upowszechniał pogląd, że ochrony przyrody należy nauczać już od najmłodszych lat i kontynuować po studia wyższe, od tego bowiem w dużym stopniu zależy krajobraz ojczystego kraju . Był przewodniczącym Okręgowego Komitetu Ochrony Przyrody na Wielkopolskę i Pomorze, przyczynił się do utworzenia parków narodowych Wielkopolskiego, Wolińskiego i Słowińskiego oraz wielu rezerwatów przyrody. Stworzył fizjotaktykę, czyli naukę o stosunku człowieka do przyrody.

Po wybuchu II wojny światowej wraz rodziną został wywieziony do Generalnego Gubernatorstwa, gdzie pracował jako nauczyciel przedmiotów przyrodniczych i rolniczych najpierw w Szkole Handlowej, a następnie w Państwowej Szkole Melioracyjnej w Krakowie. Brał również udział w tajnym nauczaniu w ramach zajęć na Uniwersytecie Ziem Zachodnich. W połowie marca 1945 r. powrócił do Poznania. Dzięki jego staraniom, w 1945 r. utworzono w Katedrze Botaniki Ogólnej Uniwersytetu Poznańskiego pierwszy w Polsce samodzielny Zakład Ochrony Przyrody i Uprawy Krajobrazu.

Zmarł w Poznaniu, gdzie został pochowany na Cmentarzu Jeżyckim

Uroczystość nadania szkole imienia prof. Adama Wodziczki

27 kwietnia 2012r. – ten dzień był niezwykle ważny dla społeczności uczniowskiej, dyrekcji oraz nauczycieli naszej szkoły. Zostanie on utrwalony
w pamięci wielu osób – tego dnia odbyła się uroczystość nadania szkole imienia prof. Adama Wodziczki – założyciela Wolińskiego Parku Narodowego.

Uroczystość rozpoczęliśmy mszą św., podczas której proboszcz ks. Jan Uberman, kanonik Kamieńskiej Kapituły Kolegiackiej poświęcił sztandar. Po mszy cała społeczność szkolna wraz z zaproszonymi gośćmi udała się do szkoły, w której kontynuowaliśmy uroczystość.

Ok. godziny 9:00 cała społeczność szkolna, wraz z towarzyszącymi im nauczycielami, pracownikami administracji oraz zaproszonymi gośćmi zebrali się na sali gimnastycznej, która wystrojem podkreślała wysoką rangę apelu. Wstąpieniem pocztów sztandarowych oraz wspólnym odśpiewaniem Hymu Państwowego rozpoczęliśmy uroczystość, po czym Pani Dyrektor Anna Jarząb w swoim pierwszym przemówieniu przywitała wszystkich zgromadzonych. Niezwykle ważną osobą, która przybyła specjalnie na naszą uroczystość ze Szwajcarii była sama wnuczka profesora Krystyna Orłow. Wśród zaproszonych gości znaleźli się także:

• Burmistrz Miasta Wolin p. Eugeniusz Jasiewicz wraz z towarzyszącym mu zastępcą p. Ryszardem Mrozem;
• Przewodniczący Rady Miasta p. Jan Frankowski – długoletni pracownik naszej placówki;
• Starosta Kamieński – Beata Kiryluk wraz z zastępcą Radosławem Drozdowiczem;
• Prezes Związku Nauczycielstwa Polskiego Stanisława Boruch;
• Przewodniczący NSZZ „Solidarność” Mirosław Nowicki;
• Członek Zarządu Powiatu Adam Celiński – absolwent naszej szkoły;
• Ksiądz Proboszcz kanonik Jan Uberman;
• Dyrektorzy szkół powiatowych.

Po uroczystych przemówieniach, przybliżeniu sylwetki prof. Wodziczki a także odczytaniu uchwały w sprawie nadania imienia szkole przez pana Adama Celińskiego, przyszedł czas na odsłonięcie tablicy pamiątkowej przedstawiającej wizerunek naszego patrona przez wnuczkę Krystynę Orłow, prof. zw. dr hab. Karola Latowskiego.

Kolejnym punktem uroczystości było przekazanie sztandaru przez rodziców pani Dyrektor, która oddała sztandar w opiekę uczniom klas III i IV – stypendystom premiera – Natalii Kowalczyk, Marcie Karmiłowicz i Jarosławowi Dominkiewicz, a ci przekazali uczniom z młodszych klas – Paulinie Pieście, Joannie Chorążewicz, Norbertowi Kozłowskiemu. Odbyło się także ślubowanie na sztandar oraz omówienie Jego barw oraz kroju , dokonał tego uczeń klasy IV TH Bartłomiej Paprocki. Wystąpienie wnuczki p .Orłow uzmysłowiło nam jak wielkim człowiekiem był prof. Wodziczko:

Z opowiadań mojej babci wiem, jak dobrym mężem, obywatelem był mój dziadek. Nigdy nie mogłam z nim porozmawiać, bowiem jak zmarł miałam zaledwie 3 lata”.

Wspólnym odśpiewaniem hymnu szkoły oraz wygłoszeniem gratulacji zakończyliśmy uroczystość. Pamiątką z tej uroczystości będzie Księga, do której wpisywali się goście.

Te niepowtarzalne wrażenia nie byłyby możliwe dzięki zgranej pracy nauczycieli, uczniów, zaprzyjaźnionych osób i rodziców.